به گزارش مرکز مدیریت حوزة علمیة خراسان، روز سه‌شنبه پنجم آذر 1398، گروهی از مسئولان اندیشه‌ورز و گروه‌های علمی مرکز مدیریت حوزه، در نشستی با موضوع «معنویت‌های نوظهور» گرد هم آمدند و در این خصوص به تبادل نظر پرداختند.

هدف از برگزاری این نشست و دعوت از اساتید و پژوهشگران حوزه علمیه خراسان، مشارکت علمی و ارسال مقالات برای همایش ملّی «معنویت‌های نوظهور» است که در اسفند 98 برگزار خواهد شد.

این گزارش حاکی از آن است که امروزه در ایران و به‌ویژه شهرهای مقدسی چون مشهد، شاهد فعالیت معنویت‌های نوظهور و وارداتی هستیم که تعدادی از این گروه‌ها فراگیرتر و جدی‌تر به عرصه آمده‌اند تا به اعتقادات و مبانی فکری اقشار آسیب‌هایی جدی وارد کنند؛ یکی از این گروه‌های فعال در خراسان‌های شمالی، رضوی و جنوبی، جریانی موسوم به تفکر نو (New Thought) است؛ تفکر نو یک دین جدید است که خاستگاه آن، آمریکاست و از قرن نوزدهم به تدریج شکل گرفت و در قرن بیستم هم رسماً با نام «تفکر نو» شناخته شد.

ویلیام جیمز در کتاب تنوع تجربه دینی، از تفکر نو یاد کرده و آن را دین «سالم‌اندیشی» می‌نامد؛ دینی که بر خوش‌بینی افراطی تأکید کرده و هدف آن، ایجاد شادی است؛ وی در مقابل دین، روح‌های بیمار را معرفی می‌کند که بر احساس گناه و اندوه تکیه دارند.

شیوة ترویج تفکر نو، به‌گونه‌ای است که نامی‌از آن به میان نمی‌آید، ولی آموزه‌هایش به طور گسترده‌ای تبلیغ می‌شود. این جریان بر نیروی ذهن تأکید می‌کند و خدا را نمادی از قدرت نامحدود و خلاقیت درونی افراد می‌داند. «قانون جذب و تجسم خلاق» آموزه‌های مشهور تفکر نو می‌باشد.

گفتنی است که برخی از اقشار تحصیل کرده و حتی طلاب نیز درگیر این مباحث شده‌اند و آموزه‌های تفکر نو را برآیات و روایات تطبیق می‌دهند.